అనగా అనగా చిన్ను, బుజ్జి అనే రెండు పిల్లి పిల్లలు ఉండేవి. ఎక్కడికి వెళ్లాలన్నా అవి రెండూ కలిసి వెళ్లేవి. అలాగే కలిసి ఆడుకునేవి. అయితే అవి చిన్నపిల్లలు కావడం వల్ల చీటికి మాటికి తగవులాడుకునేవి. ఒకరోజు ఆడుకుంటూ ఉండగా వాటికి ఒక రొట్టెముక్క కనిపించింది. ఆకలి మీద ఉన్న చిన్ను, బుజ్జిలు ఆ రొట్టెముక్క కోసం పరిగెత్తాయి. రెండూ ఒకేసారి రొట్టెముక్కను అందుకున్నాయి. ‘‘ఈ రొట్టెను నేను ముందు అందుకున్నాను.
ఇది నాది’’ అంది చిన్ను. ‘‘అదేం కుదరదు! దాన్ని ముందు చూసింది నేను. ఆ రొట్టె నాకు చెందవలసినది’’ అంది బుజ్జి. అలా అవి రెండూ తగవులాడుకోవడం మొదలుపెట్టాయి. ఒకదాని మాట మరొకటి వినిపించుకోకుండా రొట్టెముక్క కోసం కీచులాడుకుంటూనే ఉన్నాయి. ఇదంతా దూరం నుంచి ఒక కోతి గమనించింది. అది మంచి తెలివైనది. ‘‘ఈ రెండు పిల్లుల తగవులో నేను లాభం పొందవచ్చు’’ అనుకుంది.
చిన్ను, బుజ్జిల దగ్గరకు వెళ్లి ‘‘మీరిద్దరూ మంచి స్నేహితులు కదా! ఇంత చిన్న విషయానికి తగవులాడుకోవడం ఏమీ బాగాలేదు. నేను మీ సమస్యకు పరిష్కారం చూపిస్తాను. నా దగ్గర ఒక త్రాసు ఉంది. దాని సహాయంతో ఆ రొట్టెముక్కను మీ ఇద్దరికీ సమానంగా పంచుతాను’’ అంది. కోతి పరిష్కారం న్యాయంగా అనిపించి వాటి దగ్గర ఉన్న రొట్టెముక్కను దాని చేతికి ఇచ్చాయి పిల్లిపిల్లలు. కోతి రొట్టెముక్కను రెండు ముక్కలు చేసింది. త్రాసులో ఒక్కోవైపు ఒక్కోముక్క వేసింది.
ఒకముక్క కొంచెం పెద్దగా ఉండడం చేత త్రాసు ఒక వైపుకు వంగింది. ‘‘అరే, రెండు ముక్కలు సమానంగా లేవే’’ అని కోతి పెద్దముక్కను కాస్త కొరికి తిని మళ్లీ వాటిని కొలిచింది. ఈసారి త్రాసు మరో వైపుకు వంగింది. ‘‘ఈసారి కూడా ముక్కలు సమానంగా లేవు’’ అని కోతి మరో ముక్కను కాస్త కొరికింది. అలా ఒక్కోసారి ఒక్కో వైపు ఉన్న ముక్కను కొరుకుతూ ఉంటే చిన్ను, బుజ్జిలు బిక్క మొహం వేసుకొని చూస్తూ ఉండిపోయాయి. కోతి అలా చేస్తూ చేస్తూ రొట్టెను మొత్తం తినేసి అక్కడి నుంచి వెళ్లిపోయింది. ‘‘మనలో మనం కీచులాడుకోకుండా ఆ రొట్టెను పంచుకొని ఉంటే బాగుండేది. మన తగవులాట వల్ల కోతి లాభం పొందింది’’ అని చిన్ను, బుజ్జిలు అనుకున్నాయి.
నీతి: మనలో మనం తగవులాడుకోవడం వల్ల మూడవ వ్యక్తి లాభం పొందుతాడు. అందుకే ఐకమత్యమే మహాబలం అన్నారు పెద్దలు.
ఇది నాది’’ అంది చిన్ను. ‘‘అదేం కుదరదు! దాన్ని ముందు చూసింది నేను. ఆ రొట్టె నాకు చెందవలసినది’’ అంది బుజ్జి. అలా అవి రెండూ తగవులాడుకోవడం మొదలుపెట్టాయి. ఒకదాని మాట మరొకటి వినిపించుకోకుండా రొట్టెముక్క కోసం కీచులాడుకుంటూనే ఉన్నాయి. ఇదంతా దూరం నుంచి ఒక కోతి గమనించింది. అది మంచి తెలివైనది. ‘‘ఈ రెండు పిల్లుల తగవులో నేను లాభం పొందవచ్చు’’ అనుకుంది.
చిన్ను, బుజ్జిల దగ్గరకు వెళ్లి ‘‘మీరిద్దరూ మంచి స్నేహితులు కదా! ఇంత చిన్న విషయానికి తగవులాడుకోవడం ఏమీ బాగాలేదు. నేను మీ సమస్యకు పరిష్కారం చూపిస్తాను. నా దగ్గర ఒక త్రాసు ఉంది. దాని సహాయంతో ఆ రొట్టెముక్కను మీ ఇద్దరికీ సమానంగా పంచుతాను’’ అంది. కోతి పరిష్కారం న్యాయంగా అనిపించి వాటి దగ్గర ఉన్న రొట్టెముక్కను దాని చేతికి ఇచ్చాయి పిల్లిపిల్లలు. కోతి రొట్టెముక్కను రెండు ముక్కలు చేసింది. త్రాసులో ఒక్కోవైపు ఒక్కోముక్క వేసింది.
ఒకముక్క కొంచెం పెద్దగా ఉండడం చేత త్రాసు ఒక వైపుకు వంగింది. ‘‘అరే, రెండు ముక్కలు సమానంగా లేవే’’ అని కోతి పెద్దముక్కను కాస్త కొరికి తిని మళ్లీ వాటిని కొలిచింది. ఈసారి త్రాసు మరో వైపుకు వంగింది. ‘‘ఈసారి కూడా ముక్కలు సమానంగా లేవు’’ అని కోతి మరో ముక్కను కాస్త కొరికింది. అలా ఒక్కోసారి ఒక్కో వైపు ఉన్న ముక్కను కొరుకుతూ ఉంటే చిన్ను, బుజ్జిలు బిక్క మొహం వేసుకొని చూస్తూ ఉండిపోయాయి. కోతి అలా చేస్తూ చేస్తూ రొట్టెను మొత్తం తినేసి అక్కడి నుంచి వెళ్లిపోయింది. ‘‘మనలో మనం కీచులాడుకోకుండా ఆ రొట్టెను పంచుకొని ఉంటే బాగుండేది. మన తగవులాట వల్ల కోతి లాభం పొందింది’’ అని చిన్ను, బుజ్జిలు అనుకున్నాయి.
నీతి: మనలో మనం తగవులాడుకోవడం వల్ల మూడవ వ్యక్తి లాభం పొందుతాడు. అందుకే ఐకమత్యమే మహాబలం అన్నారు పెద్దలు.
No comments:
Post a Comment